De geur van Lavendel

De geur van Lavendel doet mij terugdenken aan mijn eerste reis naar Frankrijk.

Wij reden in een eend met open dak. Het was augustus en erg warm, zo warm dat de lucht trilde.

Mijn haren wapperde in de wind. We zwegen want de kinderen lagen te slapen achterin, bang om ze wakker te maken. Ik voelde me intens gelukkig en tevreden. Voor mijn part mocht hij doorrijden tot het einde van de wereld.

Ik rook de geur al voordat ik de prachtige paarse velden met Lavendel ontdekte. Het geluid van de krekels hoorden we al een tijdje, al konden we het op dat moment nog niet thuisbrengen. Ik vroeg mij af wat ik hoorde. De wind en de motor maakten ook al zoveel geluid dat je het geluid niet herkende.

Ik vroeg mijn man te stoppen. Het was zo’n mooi gezicht die paarse velden met op de achtergrond het gebergte van de Mont Ventoux en daar weer achter een prachtige blauwe lucht.  Even stond ik met verbazing te kijken naar dit prachtige plaatje.

Ik liep zo het veld in en de geur die toen vrij kwam was onbeschrijflijk, zo heerlijk.

Dan was er het oorverdovende geluid van de krekels,  als een orkest wat aan het repeteren was.

Opeens was alles stil om even later weer in alle hevigheid los te barsten.

De kinderen werden wakker en vroegen, “wat doet Mamma”!

Ze kwamen naar buiten en renden ook door het veld, lachend en schreeuwend van plezier!

De kleur en de geur bracht ons in extase, onze reis kon niet meer stuk.

Het is lang geleden maar het is mijn mooiste herinnering aan een super mooie vakantie in Frankrijk.

Soms kan ik zo verlangen naar de geur van Lavendel!

Hilje.