Hilje schrijft

Je onderdanen verdienen goede schoenen,  verder heb ik niet zo veel met schoenen.  Ze zijn niet weg te denken, je hebt ze nodig. Ik zal zeker nooit meer goedkope schoenen kopen. Ik heb mijn lesje geleerd. Op goedkope schoenen krijg je blaren of ze slippen van je voeten. Vroeger werd ik soms gepest door een zogenaamd vriendinnetje. Die zong altijd een heel vals liedje; ‘ daar komt Hilje Koenen met haar gekke schoenen en haar gekke sokken, krijg de pokken’ . Dan moest zij vreselijk lachen en iedereen lachte met haar mee. Het is niet dat ik gekke schoenen had, oh nee, mijn moeder zorgde er wel voor dat we altijd nette schoenen droegen. Het waren wel altijd degelijke schoenen. We kregen slechts één paar die elke zaterdagavond keurig gepoetst werden voor de zondag. Mijn moeder ging met ons mee naar de winkel en we hadden totaal geen inspraak.  De schoenen moesten van leer zijn en lang mee gaan. Ook de zolen moesten van leer zijn, zodat ze gemakkelijk verzoold konden worden. Scho