Hilje schrijft

Schuldgevoel. Het is zinloos en bezorgd haar een schuldgevoel, bovendien is ze gelukkig getrouwd. Toch denkt Jenny meer dan goed voor haar is aan de man die ze ontmoet heeft op het cruiseschip. Zijn twinkelende ogen, zijn leuke lach, zijn prettige stem en de manier waarop hij naar haar keek. Ze weet niet waarom ze het warm kreeg van deze man. Ze verlangde ernaar hem weer te ontmoeten, maar die kans was klein. Stiekem googelt ze zijn naam. Het scherm licht op en daar ziet zij zijn foto op face-book, vrolijk lachend kijkt hij in de camera. Zij schrikt als hij in de zelfde stad blijkt te wonen. Snel klapt ze haar computer dicht. Wat zou ze haar man Bob moeten zeggen als hij zag dat ze een vreemde man op face-book had. Nee, ze moet hem uit haar hoofd zetten. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Dromerig denkt zij terug aan haar reis op het schip. Wat een leuke reis had moeten worden, werd een complete fiasco. Al de bij de eerste dag kwamen er allerlei verwij

Je onderdanen verdienen goede schoenen,  verder heb ik niet zo veel met schoenen.  Ze zijn niet weg te denken, je hebt ze nodig. Ik zal zeker nooit meer goedkope schoenen kopen. Ik heb mijn lesje geleerd. Op goedkope schoenen krijg je blaren of ze slippen van je voeten. Vroeger werd ik soms gepest door een zogenaamd vriendinnetje. Die zong altijd een heel vals liedje; ‘ daar komt Hilje Koenen met haar gekke schoenen en haar gekke sokken, krijg de pokken’ . Dan moest zij vreselijk lachen en iedereen lachte met haar mee. Het is niet dat ik gekke schoenen had, oh nee, mijn moeder zorgde er wel voor dat we altijd nette schoenen droegen. Het waren wel altijd degelijke schoenen. We kregen slechts één paar die elke zaterdagavond keurig gepoetst werden voor de zondag. Mijn moeder ging met ons mee naar de winkel en we hadden totaal geen inspraak.  De schoenen moesten van leer zijn en lang mee gaan. Ook de zolen moesten van leer zijn, zodat ze gemakkelijk verzoold konden worden. Scho

Eten en drinken zijn een noodzakelijk ding, dat moeten we elke dag. Maar om er een verhaal van te maken is weer andere koek. Koek… dat is ook eten en nog lekker ook, maar weer niet goed voor de lijn. Er zit te veel verborgen vet en suikers in. Dus zo veel mogelijk laten staan. Lekker eten is een verschillend begrip, wat de een lekker vindt kan de ander verafschuwen. Drinken is ook zoiets, we doen het allemaal maar er is een groot verschil in wat je drinkt. Drink je water, frisdrank, wijn of bier. Teveel is niet goed, maar te weinig is ook weer niet goed en om die balans te vinden is ook nog een hele klus. Sommige mensen lopen de hele dag met flesjes water rond en dat lijkt mij ook niet goed. Je houd je nieren voor de gek, want die moeten de hele dag door werken en kunnen overbelast raken. De hele dag eten is ook niet goed, want dan raakt je spijsverteringsorgaan weer in de war en dan raakt die weer overbelast. Kortom 3x per dag eten en een klein tussendoortje lijkt mi

Een nieuw verhaaltje schrijven op een saaie zondag, kan je dag zomaar opvrolijken. Je kan ook gaan zitten wachten of er iemand langs komt, maar dan kan je lang wachten. Je moet tegenwoordig eerst een afspraak maken en het liefst weken van te voren. Alles moet gepland worden. De kinderen hebben het zo druk,bijna niets kan meer spontaan. Dat is voor een spontaan type als ik wel eens lastig. Ik wil nog wel eens spontaan langs gaan en dat wordt niet altijd gewaardeerd. Hoewel zij er onderhand wel aan gewend geraakt zullen zijn. Vroeger gingen wij altijd op zondag bij familie langs. Dan belden wij, bijvoorbeeld naar mijn broer. Die was niet thuis, dan maar een van mijn zussen proberen. Ik heb er 6, dus dat moest wel lukken. Meestal was iedereen wel op weg naar iemand en uiteindelijk kwamen we dan allemaal  bij mijn moeder terecht. Daar was het altijd een drukte van belang. Kleine kinderen, honden en altijd wat te beleven, vooral een hoop gezelligheid.! Nu wonen we te ver uit elkaar

De geur van Lavendel doet mij terugdenken aan mijn eerste reis naar Frankrijk. Wij reden in een eend met open dak. Het was augustus en erg warm, zo warm dat de lucht trilde. Mijn haren wapperde in de wind. We zwegen want de kinderen lagen te slapen achterin, bang om ze wakker te maken. Ik voelde me intens gelukkig en tevreden. Voor mijn part mocht hij doorrijden tot het einde van de wereld . Ik rook de geur al voordat ik de prachtige paarse velden met Lavendel ontdekte. Het geluid van de krekels hoorden we al een tijdje, al konden we het op dat moment nog niet thuisbrengen. Ik vroeg mij af wat ik hoorde. De wind en de motor maakten ook al zoveel geluid dat je het geluid niet herkende. Ik vroeg mijn man te stoppen. Het was zo’n mooi gezicht die paarse velden met op de achtergrond het gebergte van de Mont Ventoux en daar weer achter een prachtige blauwe lucht.  Even stond ik met verbazing te kijken naar dit prachtige plaatje. Ik liep zo het veld in en de geur die toen v