SPOORLOOS VERDWENEN

Spoorloos Verdwenen.

Madelon zit in de trein met haar dochter Bonita. Dat doen ze elke week om naar haar ouders te gaan. Madelon is bezig met haar telefoon en Bonbon  (zoals haar koosnaampje is) kijkt naar buiten naar het wegglijdende landschap. Ze probeert de koeien te tellen, het zijn er teveel. Vlak voor Utrecht moet Bonbon even plassen en gaat naar de WC. Dat kan nog net want over enkele minuten zal de trein in Utrecht arriveren waar zij er uit moeten. Het duurt te lang en moeder Madelon wordt ongerust,  ze gaat kijken waar ze blijft. Radeloos rukt ze aan de deur, er is niemand het hokje is leeg. Vertwijfeld rent zij door de trein en probeert alle toiletten, roepend dat haar dochter is verdwenen! Er is geen conducteur te zien. Niemand reageert op haar schreeuwen. "Mijn kind is weg!''

Ze verwijt ze zichzelf dat ze niet goed heeft opgelet en met haar telefoontje zat te spelen.

Meteen gaan haar gedachten naar haar gewelddadige ex-vriend Carlos. Hij woont weliswaar in Spanje, toch kan hij er op een of andere manier achter gekomen zijn, dat zij een dochter aan hun kortstondige liefdesrelatie over heeft gehouden.

Carlos was een aardige, lieve man op het eerste gezicht, tot zij hoorde dat hij in de gevangenis had gezeten vanwege een geweldsdelict, had zij het snel uitgemaakt. Toen leerde zij een hele andere kant van Carlos kennen.

Thuis bleek zij zwanger te zijn. Ze besluit het kind te houden.

Bonita wordt geboren en is heel welkom. De twee zijn een eenheid waar niemand tussen komt.

De radeloosheid neemt het van haar over. Wat te doen! Ze rent door de trein die langzaam het station van Utrecht inrijdt.

Inmiddels staat de trein stil, mensen stromen er uit en nieuwe mensen stappen in. Madelon blijft achter, geen conducteur te zien. Ze stapt uit en klampt een spoorwegmedewerker aan. "Mijn dochter is verdwenen", schreeuwt ze. Gelukkig neemt hij haar serieus en neemt meteen maatregelen. De trein blijft op het station en wordt doorzocht. Hoe kan haar dochter zomaar verdwijnen!?

Niemand zag hoe een man met een buitenlands uiterlijk de moeder en het kind de hele reis had geobserveerd.

Niemand zag hoe een man met een buitenlands uiterlijk en een grote koffer het toilet in dook,  juist op het moment dat de deur van binnenuit openging. Niemand zag dat de man met de koffer het toilet weer uitkwam. Omdat dat nou eenmaal niets bijzonders was in een trein.

Niemand zag een man met een buitenlands uiterlijk en een zware koffer de trein uitstappen. Niemand had iets gezien! Zelfs Madelon niet.

Alles komt nu in een stroomversnelling. Het is alsof zij in een filmscene is beland.

De spoorwegpolitie komt en Madelon wordt ondervraagd. Zij spreekt haar vermoedens uit.  Omdat het om een 6 jarig kind gaat gaat er direct een amberalarm de ether in. Inspecteur Max, een grote sympathieke kerel, wordt aan haar voorgesteld en  neemt het onderzoek over. Hij is een man die vertrouwen oproept en Madelon geeft zich helemaal aan hem over.

De Spaanse politie wordt gebeld en enkele uren later wordt Carlos in Cambrils opgepakt voor ondervraging. Hij blijkt niets van een dochter en al helemaal niets van een ontvoering te weten. Toch blijft hij vastzitten.

De man met de koffer neemt de trein naar Düsseldorf om vandaaruit het vliegtuig naar Spanje te nemen. Hij denkt dat hij veilig is dat die kleine meid wel zal blijven slapen. Hij heeft haar bedwelmd  met chloroform en dat werkt wel een tijdje. De koffer is groot genoeg voor zo’n lichtgewichtje. Hij verwacht geen problemen. Lucht komt er in door de gaatjes die hij heeft geboord. Hij belt naar Carlos, maar die neemt niet op, dan stuurt hij een WhatsApp.  Kom me van het vliegveld van Barcelona halen, ik heb een grote verassing voor je. Vlucht LH 756 vanuit Düsseldorf  20.00 uur. Gr. Pablo.

De Duitse Politie wordt ingeschakeld en op het vliegveld van Düsseldorf wordt Pablo ingerekend en Bonbon met haar moeder herenigd. Het eerste wat ze zei was, “ Ik had zo’n akelige droom. Ik ga nooit meer naar de wc in een trein, mamma! “ Iedereen lachte!

Een paar weken later komt Inspecteur Max langs bij Madelon en Bonbon die hem begroet alsof ze hem al jaren kent. “Alles goed met jou, kleine,” vraagt de Inspecteur. “En hoe gaat het met de moeder,” vraagt hij bezorgd. "Die moet een en ander nog verwerken, hoor! 
Ik heb nog wel wat vragen”, antwoordt Madelon. "Hoe kon die Pablo weten, dat ik een dochter van Carlos heb, en hoe wist hij in welke trein wij zaten? En hoe dacht hij weg te komen met die koffer met een kind erin".

"Ja, een beetje dom was hij wel, maar slim genoeg om achter de waarheid te komen. Hij had een vriendin in Utrecht die naast je moeder woont. Hij herkende je als de ex vriendin van zijn vriend Carlos. Dat het kind van Carlos was kon hij zien aan de gelijkenis. Het plan kwam toen Carlos hem vroeg om iets te bedenken om geld te verdienen. Zij zijn partners in crime, dat is wel duidelijk. Hij wilde Carlos ermee verrassen om waarschijnlijk daarna losgeld te vragen, wat hij nu ontkent. Carlos echter houdt vol dat hij van niets wist".

Hij is jullie gevolgd! Madelon beseft nu pas dat ze hem gezien had in de trein. Vandaar ook dat zij meteen aan Carlos dacht. "Nu weet hij dat ik een dochter van hem heb en zal hij haar zeker komen opzoeken", zei ze in paniek. “Dan zal ik jullie in de gaten moeten houden”, lachte inspecteur Max.
Dat idee stond hen beiden wel aan. Bonbon was echt gek op hem en Madelon vond hem bijzonder sympathiek.