Een onverwachte ontmoeting.

Zo was ik een keer in Florida met vakantie, waar we de Everglades bezochten.

De Everglades is een nationaal park waar we een boottocht door de Zwamp, een moerasgebied, maakte. De boot was een plat gevaarte met een groot draaiwiel met een vliegtuig motor aan de achterkant. Met heel veel lawaai gleed de boot als het ware over het Swamp. Je voer gewoon over de vegetatie heen. Het moeras was vol Alligators, je zag ze bijna niet maar als je goed keek zag je hun ogen boven het water. Er waren wel 300 soorten vogels en de plantengroei was er overweldigend.

We bezochten een eilandje in dat enorme moeras, waar Indianen woonden, die sieraden aan het maken waren.

Om bij dat eilandje te komen moesten we aanleggen bij een steiger. De steiger liep uit op een pad van houten vlonders. De gids liep met ons mee en wees ons op een ander pad dat ook bij het eilandje uitkwam. Mijn man liep met de gids mee. Mijn zoon en ik namen het andere pad.

Na een paar minuten lopen, kwamen de gids en mijn man op het eilandje aan, waar zij met grote snelheid een grote ALLIGATOR  het pad op zagen lopen. Dat was het pad waar wij vandaan moesten komen. Mijn man schrok enorm en was bang dat wij die grote jongen tegen het lijf zouden lopen.

Wij liepen rustig, ons van geen kwaad bewust, te wandelen. Op ons pad wees ik mijn zoon op een hele mooie sprinkhaan, zodat wij daar een paar minuten stilstonden. Ook bewonderde we een groepje pelikanen.

Het was heet zeker 40 graden, het pad was smal en vol bochten. Het was een houten pad afgezet met een soort brugleuning. Daaronder was het moeras en daar wilde je niet inkomen.

Niets vermoedend liep ik verder, mijn zoon een meter of 10 meter achter mij.

Precies na een bocht zag ik hem plotseling. Stokstijf bleef ik staan. In een fractie van een seconde keek hij mij aan en alsof hij mij de niet moeite waard vond draaide hij zijn kop om en plonsde in het water. Ik slaakte een zucht van verlichting.

Mijn zoon had zich weer bij me gevoegd en had niets gezien.

De gids met een stok in zijn hand en daarachter mijn man kwamen met bezorgde gezichten aangerend.

“Heb je iets gezien” vroegen zij?  “ Ja zei ik ”. “Ik had een onverwachte ontmoeting”.

P